Mexico – Cozumel
In de zomer van 2001 hebben we, gedurende 2 weken, een rondreis gemaakt door Yucatan in Mexico. We hebben gedoken op het eiland Cozumel en in de zoetwater grotten van Tulum.
Na aankomst van het vliegtuig uit Nederland ( rond 21.00 uur) op de luchthaven van Cancun, zijn wij zo snel mogelijk met een taxi ($60,-) naar Playa del Carmen gereden. Deze taxirit duurde ongeveer 50 minuten. Als je dan nog voor 23.00 uur bij de veerboot bent kun je de laatste pont naar Cozumel nog halen. De oversteek duurde ongeveer 45 minuten. Cozumel is het grootste eiland wat tot Mexico behoort. Het is 45 kilometer lang en 15 km breed. Ongeveer zo groot als Texel. De pont komt aan in het stadje San Miguel waar eigenlijk alle bedrijvigheid is gevestigd. De enige andere plaats op Cozumel is het dorpje: El Cedral. Hier ligt een oude maya ruïne. Langs de westkust zowel ten noorden als ten zuiden van San Miguel zijn de hotels gebouwd. De meeste hotels en ook de grootste zijn richting het zuiden. Hier ligt ook het koraalrif voor de deur. Op Cozumel is er keuze uit alle klassen hotels. Van 1 ster tot 5 sterren.
Wij verbleven in het Bahia hotel (3***) (e-mail: bacocame@dicoz.com ) wat een klein stukje (3 blokken) ten zuiden van de pier ligt waar de veerboten aankomen. Het Bahia hotel ligt tegenover de Pizzahut. Het is een hotel met 4 etages en ruime kamers. Wij hadden een kamer met zeezicht, een koelkast en een keukentje. Vanaf ons balkonnetje konden we de bedrijvigheid in de stad bekijken. s ‘Morgens vroeg werden we wel wakker van het bedrijf dat duikflessen vult en die in alle vroegte komt afleveren op het piertje.
In dezelfde straat als het hotel ligt het kleine en gemoedelijke duikschooltje van Robert en Roberta. Robert is een Nederlander die al een tijdje op Cozumel woont en getrouwd is met Roberta, een Amerikaanse uit Chicago. Ze hebben twee boten en een paar divemasters. De apparatuur is goed. Elke morgen om 8.30 uur vertrekt de boot met maximaal 8 duikers. Je maakt 2 duiken per dag. Tussen de duiken door gaan ze even aan land bij een strandje. Je krijgt een heerlijk stuk cake die door Roberta zelf gebakken is. Er is vers fruit en water of frisdrank aan boord. Afhankelijk van de duikplek waren wij rond 16.00 uur weer terug. Een gemis vonden wij dat ze geen spoelbak hadden om de duikspullen weer zoet te maken. Wij spoelden dus alles onder de douche in het hotel. Het duiken op Cozumel is fantastisch. Op veel plaatsen in het Caribisch gebied is de water temperatuur een hele tijd te hoog geweest. Hierdoor is het koraal dood gegaan. (Bleaching) Op Cozumel hebben ze daar gelukkig geen last van. De riffen zijn in uitstekende staat dankzij een diepe, koudere stroming die tussen Cozumel en het vasteland van Mexico doorstroomt. Het water is allerminst koud te noemen. 27 graden Celsius. Liefhebbers kunnen dus in een T-shirt duiken, zonder pak. Voor een uitgebreide beschrijving van de duikstekken kun je hier klikken.
In het hoofdstadje San Miguel heerst grote bedrijvigheid. Talloze winkeltjes en restaurantjes bevinden zich in het centrum wat grotendeels voetgangersgebied is. De Mexicanen zijn echte handelaren en schromen niet om je naar binnen te praten en je hun spullen te laten zien. Deze manier van doen gaat zelfs zover dat wij, net van de boot, nog in duikpak en druipend van het water een winkel binnen moesten komen om horloges en gouden sieraden te bekijken. Na enkele dagen begon dit gedrag ons wel op de zenuwen te werken.
In de laatste week op Cozumel hadden we voor 1 dag een auto gehuurd. De goedkoopste auto was een Volkswagen Kever. Daarmee hebben we het hele eiland rond gereden. Je kunt het hele eiland overigens wel 10 keer rond op een dag als je zou willen want erg groot is het niet. Langs de kust naar het zuiden loopt de hoofdweg richting de grote hotels. Op de zuidpunt draait de weg met de kustlijn mee en rij je weer noordwaarts. Ongeveer halverwege het eiland moet je linksaf weer richting San Miguel. Meer wegen zijn er niet (zie kaartje). In het noorden kun je überhaupt niet rijden. In het midden van het eiland vind je overblijfselen van Maya ruïnes. Deze ruïnes liggen bij San Gervacio. De entree was 20 pesos. Op zondag zijn de meeste parken gratis. Wanneer je op het vasteland naar de grote plaatsen van de Maya’s geweest bent dan is deze ruïne niet echt indrukwekkend. Grappig is wel dat er bij de ingang 2 loketten zijn. Bij het eerste koop je een toegangskaartje namens de gemeente Cozumel en bij het tweede loket een kaartje namens de landelijke overheid. Op deze manier hebben ook twee mensen werk. De opgravingen zelf bestaan voornamelijk uit resten van fundamenten van tempels.
De zee aan de oostzijde van het eiland is een stuk ruwer dan aan de westzijde. Hier waait de passaat vol in je gezicht en rollen de golven op de mooie stranden. Je kunt hier wel zwemmen maar er wordt niet gedoken. Hier en daar is er een klein strandtentje waar je kunt eten of drinken. In het zuiden is een “groot” natuurgebied met een Maya tempel: Park Chankanaab. Er is een vogelreservaat, een vuurtoren die je kunt beklimmen en een tempel van de godin van de vruchtbaarheid. De entree bedraagt $10,-. In El Cedral, het enige andere plaatsje op Cozumel is ook een restant te vinden van een Maya ruïne. El Cedral is een kleine agrarische gemeenschap waar de drukte van San Miguel helemaal aan voorbij is gegaan.
Na ruim een week op Cozumel hebben we de pont genomen naar Playa del Carmen. Daar hebben we een auto (Kever) gehuurd en zijn we naar het zuiden gereden. Tulum was onze bestemming.